Web Analytics Made Easy - Statcounter
به نقل از «پارس نیوز»
2024-05-02@15:42:25 GMT

آیات ۱۱۹-۲۲۸ سوره بقره+صوت

تاریخ انتشار: ۱۶ شهریور ۱۳۹۷ | کد خبر: ۲۰۵۰۲۴۹۳

آیات ۱۱۹-۲۲۸ سوره بقره+صوت

به گزارش پارس نیوز، 

سوره بقره دومین سوره قرآن کریم و بزرگترین سوره آن است. به نحوی که از جزء اول قرآن شروع شده و در جزء سوم پایان می‌پذیرد. این سوره اولین سوره مدنی است که پس از هجرت پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله به مدینه به تدریج و در زمان‌های پراکنده نازل شده و «۲۸۶» آیه دارد. علت نامگذاری این سوره به «بقره» داستانی است در مورد گاو بنی اسرائیل که در آیات ۶۷ تا ۷۳ آمده است.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

این سوره که طولانی‌ترین سوره‌های قرآن مجید است.

 

تلاوت مجلسی آیات ۱۱۹-۲۲۸ سوره بقره

          00:00 09:32   دانلود

 

إِنَّا أَرْسَلْنَاکَ بِالْحَقِّ بَشِیرًا وَنَذِیرًا وَلَا تُسْأَلُ عَنْ أَصْحَابِ الْجَحِیمِ﴿۱۱۹﴾

ما تو را بحق فرستادیم تا بشارتگر و بیم‌ دهنده باشى و [لى]درباره دوزخیان از تو پرسشى نخواهد شد (۱۱۹)

وَلَنْ تَرْضَى عَنْکَ الْیَهُودُ وَلَا النَّصَارَى حَتَّى تَتَّبِعَ مِلَّتَهُمْ قُلْ إِنَّ هُدَى اللَّهِ هُوَ الْهُدَى وَلَئِنِ اتَّبَعْتَ أَهْوَاءَهُمْ بَعْدَ الَّذِی جَاءَکَ مِنَ الْعِلْمِ مَا لَکَ مِنَ اللَّهِ مِنْ وَلِیٍّ وَلَا نَصِیرٍ ﴿۱۲۰﴾

و هرگز یهودیان و ترسایان از تو راضى نمى ‌شوند مگر آنکه از کیش آنان پیروى کنى بگو در حقیقت تنها هدایت‌ خداست که هدایت [واقعى]است و چنانچه پس از آن علمى که تو را حاصل شد باز از هوسهاى آنان پیروى کنى در برابر خدا سرور و یاورى نخواهى داشت (۱۲۰)

الَّذِینَ آتَیْنَاهُمُ الْکِتَابَ یَتْلُونَهُ حَقَّ تِلَاوَتِهِ أُولَئِکَ یُؤْمِنُونَ بِهِ وَمَنْ یَکْفُرْ بِهِ فَأُولَئِکَ هُمُ الْخَاسِرُونَ ﴿۱۲۱﴾

کسانى که کتاب [آسمانى]به آنان داده‌ ایم [و]آن را چنانکه باید مى‌ خوانند ایشانند که بدان ایمان دارند و [لى]کسانى که بدان کفر ورزند همانانند که زیانکارانند (۱۲۱)

یَا بَنِی إِسْرَائِیلَ اذْکُرُوا نِعْمَتِیَ الَّتِی أَنْعَمْتُ عَلَیْکُمْ وَأَنِّی فَضَّلْتُکُمْ عَلَى الْعَالَمِینَ ﴿۱۲۲﴾

اى فرزندان اسرائیل نعمتم را که بر شما ارزانى داشتم و اینکه شما را بر جهانیان برترى دادم یاد کنید (۱۲۲)

وَاتَّقُوا یَوْمًا لَا تَجْزِی نَفْسٌ عَنْ نَفْسٍ شَیْئًا وَلَا یُقْبَلُ مِنْهَا عَدْلٌ وَلَا تَنْفَعُهَا شَفَاعَةٌ وَلَا هُمْ یُنْصَرُونَ ﴿۱۲۳﴾

و بترسید از روزى که هیچ کس چیزى [از عذاب خدا]را از کسى دفع نمى ‌کند و نه بدل و بلاگردانى از وى پذیرفته شود و نه او را میانجیگرى سودمند افتد و نه یارى شوند (۱۲۳)

وَإِذِ ابْتَلَى إِبْرَاهِیمَ رَبُّهُ بِکَلِمَاتٍ فَأَتَمَّهُنَّ قَالَ إِنِّی جَاعِلُکَ لِلنَّاسِ إِمَامًا قَالَ وَمِنْ ذُرِّیَّتِی قَالَ لَا یَنَالُ عَهْدِی الظَّالِمِینَ ﴿۱۲۴﴾

و، چون ابراهیم را پروردگارش با کلماتى بیازمود و وى آن همه را به انجام رسانید [خدا به او]فرمود: من تو را پیشواى مردم قرار دادم [ابراهیم]پرسید از دودمانم [چطور]فرمود: پیمان من به بیدادگران نمى ‌رسد (۱۲۴)

وَإِذْ جَعَلْنَا الْبَیْتَ مَثَابَةً لِلنَّاسِ وَأَمْنًا وَاتَّخِذُوا مِنْ مَقَامِ إِبْرَاهِیمَ مُصَلًّى وَعَهِدْنَا إِلَى إِبْرَاهِیمَ وَإِسْمَاعِیلَ أَنْ طَهِّرَا بَیْتِیَ لِلطَّائِفِینَ وَالْعَاکِفِینَ وَالرُّکَّعِ السُّجُودِ ﴿۱۲۵﴾

و، چون خانه [کعبه]را براى مردم محل اجتماع و [جاى]امنى قرار دادیم [و فرمودیم]در مقام ابراهیم نمازگاهى براى خود اختیار کنید و به ابراهیم و اسماعیل فرمان دادیم که خانه مرا براى طواف‌کنندگان و معتکفان و رکوع و سجودکنندگان پاکیزه کنید (۱۲۵)

وَإِذْ قَالَ إِبْرَاهِیمُ رَبِّ اجْعَلْ هَذَا بَلَدًا آمِنًا وَارْزُقْ أَهْلَهُ مِنَ الثَّمَرَاتِ مَنْ آمَنَ مِنْهُمْ بِاللَّهِ وَالْیَوْمِ الْآخِرِ قَالَ وَمَنْ کَفَرَ فَأُمَتِّعُهُ قَلِیلًا ثُمَّ أَضْطَرُّهُ إِلَى عَذَابِ النَّارِ وَبِئْسَ الْمَصِیرُ ﴿۱۲۶﴾

و، چون ابراهیم گفت: پروردگارا این [سرزمین]را شهرى امن گردان و مردمش را هر کس از آنان که به خدا و روز بازپسین ایمان بیاورد از فرآورده ‌ها روزى بخش فرمود: و [لى]هر کس کفر بورزد اندکى برخوردارش مى ‌کنم سپس او را با خوارى به سوى عذاب آتش [دوزخ]مى ‌کشانم و چه بد سرانجامى است (۱۲۶)

وَإِذْ یَرْفَعُ إِبْرَاهِیمُ الْقَوَاعِدَ مِنَ الْبَیْتِ وَإِسْمَاعِیلُ رَبَّنَا تَقَبَّلْ مِنَّا إِنَّکَ أَنْتَ السَّمِیعُ الْعَلِیمُ ﴿۱۲۷﴾

و هنگامى که ابراهیم و اسماعیل پایه ‌هاى خانه [کعبه]را بالا مى ‌بردند [مى گفتند]اى پروردگار ما از ما بپذیر که در حقیقت تو شنواى دانایى (۱۲۷)

رَبَّنَا وَاجْعَلْنَا مُسْلِمَیْنِ لَکَ وَمِنْ ذُرِّیَّتِنَا أُمَّةً مُسْلِمَةً لَکَ وَأَرِنَا مَنَاسِکَنَا وَتُبْ عَلَیْنَا إِنَّکَ أَنْتَ التَّوَّابُ الرَّحِیمُ ﴿۱۲۸﴾

پروردگارا ما را تسلیم [فرمان]خود قرار ده و از نسل ما امتى فرمانبردار خود [پدید آر]و آداب دینى ما را به ما نشان ده و بر ما ببخشاى که تویى توبه‌ پذیر مهربان (۱۲۸)

انتهای پیام/

 

منبع: پارس نیوز

کلیدواژه: قرآن کریم قرآن پیامبر اکرم پیامبر اکرم قرآن قرآن کریم پارس سوره پارس نیوز

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.parsnews.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «پارس نیوز» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۰۵۰۲۴۹۳ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

ببینید | تصاویری تلخ از خسارت‌های آتش‌سوزی گسترده در امامزاده ابراهیم (ع)

261 215

برای دسترسی سریع به تازه‌ترین اخبار و تحلیل‌ رویدادهای ایران و جهان اپلیکیشن خبرآنلاین را نصب کنید. کد خبر 1902135

دیگر خبرها

  • ببینید | تصاویری تلخ از خسارت‌های آتش‌سوزی گسترده در امامزاده ابراهیم (ع)
  • مسابقات قرآن دانش‌آموزان شیراز آغاز شد
  • علم‌آموزی همواره در آیات و روایات مورد تاکید بوده است
  • آثار شهید مطهری عقل را تسلیم و دل را راضی می‌کند
  • طریقه خواندن نماز شب و فضیلت آن
  • اندیشه‌های قرآنی رهبر معظم انقلاب تبیین و نشر داده شود
  • تبیین نگاه قرآنی رهبر معظم انقلاب را نباید در تدوین چند کتاب خلاصه کرد
  • احزاب ویژگی‌های حزب‌الله را از آیات و روایات استخراج و به‌ کار بندند
  • برگزاری دوره تربیت معلم تدبر سوره‌ای قرآن در مشهد
  • با حل مشکلات مردم اعتماد عمومی را افزایش دهید